Argumenten met betrekking tot Religie: God zegt nooit wat terug.9.

Mainpage

God zegt nooit wat terug.9.

Stelling: God sprak door de eeuwen heen met een select aantal individuen. Deze profeten verkondigden vervolgens het woord aan de massa. Je kunt je hierbij het volgende afvragen. Waarom spreekt God niet met meer regelmaat tegenover een groter publiek? God loopt het risico dat zijn woord door de eeuwen heen vervormt wordt door de mens. Daarnaast kan iedereen claimen de boodschap van God ontvangen te hebben om hier zelf beter van te worden. Wellicht heeft God niet zoveel aandacht of tijd voor de mens. Aannemelijker is dat de mens zelf het woord van God verzint.

Belangrijke profeten. Wat is de rode draad in hun verhaal? God komt tot ze in een droom, op een afgelegen plek, individueel. Het zijn unieke gebeurtenissen. In sommige geloven is het door de eeuwen heen meermalen voorgekomen, andere erkennen slechts 1 of 2 profeten. Waarom spreekt God slechts tot één mens? Waarom beperkt God zich tot zo weinig communicatie momenten? Dat God de massa niet toespreekt is enigszins te begrijpen, welke groep mensen heeft het vermogen aandachtig te luisteren naar een wolk in de lucht gedurende een uren lange lezing? Gezien het volume van de leer van God, gelijk welke religie je pakt, zou je denken dat meerdere communicatie momenten met meerdere personen nodig is. Om alles goed op papier te krijgen, zonder twijfel over het juiste woord, zou je denken dat intensieve communicatie met een groep taalkundigen nodig is.

Het voordeel van een enkele boodschap aan het individu is dat niemand weerwoord kan bieden, niemand heeft het anders gehoord en kan jouw leer in twijfel trekken, en de macht hoeft met niemand gedeeld te worden. Je kunt stellen dat God nu eenmaal één speciaal individu uitkiest als ontvanger van zijn boodschap. Je kunt ook stellen dat het een individuele waanvoorstelling betreft, of erger nog, een individuele agenda. Wellicht is dat de reden dat God slechts tot één individu spreekt.

We zien vervolgens in verschillende religies iets aparts ontstaan. Je mag geen vragen stellen. Je mag niet twijfelen. Blind geloof wordt gepromoot als de deugd, de goede eigenschap essentieel aan deelname aan de religie. God heeft zijn leer meegedeeld, die dienen wij te volgen, zonder reservaties. Echter God zou moeten weten dat één mens feilbaar is. Waarom legt God de communicatie verantwoordelijkheid voor zo'n groot en belangrijk verhaal bij één persoon? Waarom beperkt hij zich tot enkele momenten? Het is bijna ondenkbaar dat er geen vragen ontstaan die alleen de bron kan beantwoorden. Het oplezen van een verhaal van iemand anders is een ding, vragen beantwoorden een ander.

Overal stellen wij vragen, aan onze ouders, leraren, managers, regeringsleiders, iedereen met een boodschap of instructie. Dat doen we om te weten waar we aan toe zijn, om feilbaarheid te bestrijden, mogelijke consequenties voor onszelf te onderzoeken. En omdat we weten, dat mensen een agenda hebben, maar al te vaak. Iedereen kent wel het verhaal van de charlatans die als nep geneesheren van dorp tot dorp reden, allerlei magische genezingen promoten, de ouderwetse Jomanda's. Vragen stellen is gezond voor de mens. Het vormt de basis van de vooruitgang, de wetenschap, en een essentieele defensie tegen overheersing en bedrog.

Opvallend genoeg bevatten religies een clausule die de inhoud beschermt tegen vragen. Het niet mogen stellen van vragen komt normaal gesproken alleen voor in een dictatuur. Denk aan de overheersing van communisme nog niet zo lang geleden in Oost Europa. Men wist dat de leer het vragen stellen niet ongeschonden kon overleven, en de leiders al helemaal niet. Waarom bevat het geloof zo'n clausule? De vraag doemt op, waar is het geloof bang voor? Je kunt nu het argument aandragen: hetzelfde als al die dictaturen. Een profeet wil dat zijn boodschap gevolgd wordt door de massa. Deze boodschap is niet zomaar een melding, het betreft een gehele leer van hoe de wereld werkt en wat je erin moet doen. Net als communisme is zo'n leer foutgevoelig. Je kan niet alles volledig beantwoorden, en overal de juiste effectieve instructies geven, er blijft ruimte voor vragen. Echter vragen ondermijnen je autoriteit. Dus, vragen stellen is tegen God ingaan. Of tegen Kim-Jong-Il.

Het is onduidelijk hoe de profeten dachten over vragen, en hoe open ze stonden voor discussie. Duidelijk is dat door de eeuwen heen, verschillende groepjes individuen via hun interpretatie van het geloof macht vergaarden. Diegene die vragen stelden, werden aangewezen als ketters en veroordeeld. Een goed voorbeeld is de inquisitie. Je kunt stellen dat God van zijn mensen verwacht zijn onfeilbare woord aan te nemen, als teken van overgave, toewijding, liefde en respect. Je kunt ook stellen dat religies kwetsbaar zijn voor vragen en dat de machthebbers, de priesterklasse, dit ten alle tijde wil voorkomen.

God beperkt zicht tot één profeet met het effect dat de macht van de 'echte' boodschap bij deze persoon blijft en God staat twijfel niet toe, met het effect dat de priesterklasse de macht vervolgens vasthoud. De vraag doemt nu op, hebben we het nog steeds over acties van God, of van de mens? Wellicht is God stil, en is het de mens die hongerig naar een verklaring van zijn wereld, instructies voor gedrag, en macht, zelf de stem van God verneemt.

Er zijn nog meer gevaren aan zich verlaten op één individu als de boodschapper. Die ene boodschapper is weer afhankelijk van priesters en volgelingen om de boodschap verder te verkondigen. In woord en schrift ontstaan vanzelf verschillende versies na verwerking door meerdere geesten. Daarnaast leiden lokale sociaal maatschappelijke factoren, alsmede individuele inspiratie, individuele machtswellust, etc. automatisch tot verschillende stromingen binnen een religie. Is het niet handiger als God zich bedient van massamedia en continue updates? God heeft alle reden om niet te zwijgen. De verschillende stromingen leiden nog altijd tot wrede oorlogen. Om zeker te zijn van navolging van de juiste boodschap kan God het beste wekelijke sessies houden met alle gelovigen om goed af te stemmen wat ze moeten doen. Maar wacht, zegt u, dat bestaat al, we noemen het kerkgang. Maar nee zeg ik, je hebt dan te maken met een mens, de priester, die een versie verkondigd tussen de vele versies. God blijft dus opvallend stil. Deze stilte heeft een negatief effect op de kennisname van de enige echte boodschap. Elke lokale groep gelooft weer ergens anders in. Je kunt nu in twijfel trekken of jouw enige echte boodschap afkomstig is van God of van de mens.

Een volgend gevaar is uitbuiting. God spreekt slechts tot individuen. Nu kan iedereen claimen zo'n individu te zijn. De wereld geschiedenis is vol van cult leiders en charlatans die hun voordeel doen met de aan hun verkondigde unieke boodschap van God. Een voorbeeld van deze tijd zijn de zogenaamde tv-priesters. Ze claimen vaak directe communicatie met God, en vragen substantiële financiële bijdragen aan de gelovigen. Als je maar wanhopig genoeg bent... Er zijn vele slachtoffers van deze praktijken. Waarom doet God hier niets aan? Zijn stilte geeft ruimte voor misbruik.

Sommige van die individuen komen voort uit de organisatie van de religie. God benoemt mensen binnen het geloof om voor hem te spreken. Pastors, Dominees, Imams, Ayatollahs, Grand Moefti's, Pauzen. Waarom doet God dit? We kunnen allerlei voordelen opnoemen. Behoud van boodschap, centrale autoriteit, effectieve organisatie. Het blijft gevaarlijk mensen autoriteit toe te bedelen. Je zou denken dat God altijd de juiste keuze maakt. Paus Urbanus sprak: dood aan de Moslims. Bijzonder succesvol gebleken! Ik neem aan dat God, bij wijze van humor, tegenover de Imams sprak: dood aan Paus Urbanus! Je kunt stellen dat personen door God benoemd worden, je kunt ook stellen dat personen zichzelf benoemen. God blijft bij de benoemingen stil.

Hoe zit het nu met de stilte op individueel niveau? God deelt de boodschap mee aan één persoon. Die volgen wij. Hierin is de opdracht: bid tot God. Dit doen we. Echter, het is een eenrichtings communicatie straat. Het is een raadselachtige constructie. Mooi is dat naast het volgen van de boodschap meegedeeld aan dat ene individu, wij ook een persoonlijke relatie met God mogen hebben. Maar wat doet God met onze gebeden? Hoort hij ze allemaal aan? Nuja, een almachtig wezen kan dit. Echter is dit het enige wat God doet, luisteren? Waarom zegt God nooit wat terug? Niet tegen u en mij. Ik bid, maar God blijft stil. Wat is het beoogde doel van zo'n relatie? Welke verwachting heeft God hiervan? Welke verwachting hebben wij zelf?

Als mens verwacht je een reactie, en eventueel zelfs een actie. Maar het blijft stil. Wellicht dat God spreekt in de gebeurtenissen in ons leven, of zelfs de dagelijkse omstandigheden. Van het ruisen van de bladeren, tot de geboorte van je kind. Dit, en alles daar tussen kan communicatie vanuit God zijn. Het is onmogelijk te zeggen wat communicatie is, en wat gewoon ruis is. De mogelijkheid dat God op een andere manier spreekt dan verbaal, lijkt onwaarschijnlijk. Consequent blijft het angstvallig stil.

Een verklaring van die stilte is dat wij het zijn, die een relatie met God behoeven. Wij zijn opzoek naar communicatie met de Godheid, naar een gevoel van verbondenheid, veiligheid, geborgenheid. Religie biedt deze optie, echter het is algemeen bekend dat God niets terugzegt. Voor die andere richting in de communicatie straat wordt dan ook steevast verwezen naar de lokale priester.

Conclusie

God zegt nooit wat terug omdat het de mens is die spreekt. De mens mens heeft behoefte aan een sluitend wereldbeeld, regels voor gedrag en redding van de dood. Religie voorziet in deze behoefte. Bij afwezigheid van input van God is de mens zelf de auteur van de boodschap. Voor behoud van centrale autoriteit is vragen stellen gelijk aan ongelovigheid, bestaat de bron uit enkele individuen en verloopt het uitdragen via een priesterklasse.

Tegenargument
Mijn religie heeft gelijk, en God zegt wel degelijk iets terug, alleen op een manier die ik niet direct auditief kan waarnemen. De goden uit de andere religies zijn vals. De boodschappen uit andere stromingen wijken af. Het is omdat die mensen zo vast houden aan hun foutieve leer dat er allerlei conflicten zijn, daar kan ik ook niks aan doen. God als in mijn God, de correcte God, staat open voor iedereen, en praat met iedereen, via de juiste leer. Je moet wel willen luisteren.

Mainpage